Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

what? 2013 already!

Έφτασε λοιπόν το 2013, μπήκε για τα καλά. Και πάνε πλέον 2 μήνες από τότε που έχω να γράψω. Γιατί, θα με ρωτήσεις, και εγώ ευθέως θα σου απαντήσω: γιατί δεν έχω να γράψω για κάτι. Συνήθως γράφω για πράγματα που σκέφτομαι, για πράγματα που με βασανίζουν, για πράγματα, συνήθως άσχημα, που έχω μέσα μου. Λοιπόν, δεν έχω. Παράξενο έτσι? Τόσο παράξενο που ακόμα κι εγώ ο ίδιος εκπλήσσομαι!

Είναι πανέμορφο το συναίσθημα του να νοιάζεται κάποιος για σένα, και να το γνωρίζεις, να το αισθάνεσαι, να το βλέπεις. Σε γεμίζει και σε κάνει να θες να κάνεις το ίδιο κι εσύ για αυτόν τον "κάποιον", ή μάλλον, "κάποια" στη συγκεκριμένη περίπτωση. Σε κάνει να θες να ανακαλύψεις τον κόσμο ολόκληρο, και σίγουρα στην προσπάθειά σου για αυτήν την ανακάλυψη, ανακαλύπτεις και πτυχές του εαυτού σου που ποτέ δεν φανταζόσουν πως υπάρχουν.

Μιλάω με γενικούρες, το ξέρω, αλλά δεν θέλω να πω περισσότερα. Απλώς εύχομαι σε όλους κάτι παρόμοιο, γιατί είναι πολύ ξεχωριστά, πολύ όμορφα, τα συναισθήματα αυτά. Τα συναισθήματα που όσο περνάει ο καιρός, καλλιεργούνται, ωριμάζουν, και εν τέλει δίνουν νόημα στην ζωή σου.

Εύχομαι ολόψυχα σε όλους κάποια στιγμή να νιώσουν όλα αυτά τα συναισθήματα. Και εύχομαι ένα ιδιαίτερο, δημιουργικό και ξεχωριστό 2013 (πω, μιλάμε για πολύ καλοσύνη όμως!).

Α, και ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΜΟΥ, για να μην ξεχνιόμαστε!
cipherk.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου