Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012

.hello world.

Καλή η σημερινή μέρα. Ξύπνησες σχετικά νωρίς, είχες άφθονο χρόνο να ετοιμαστείς. Ντουζάκι, πρωινό και λοιπά. Και έβγαλες μετά από πάρα πολύ καιρό τον σκύλο βόλτα το πρωί. Ενθουσιάστηκε (σαφώς) και εσύ το ίδιο. Ένιωσες, για τις λίγες πρώτες στιγμές που σε χτύπησε η πρωινή αύρα στο πρόσωπο, το ζεστό φως του ήλιου στα μάτια σου. Έπρεπε να τα ανοιγοκλείσεις πολλές φορές, ακόμα και με τα γυαλιά για να συνηθίσεις αυτό το ιδιαίτερο πρωινό φως. Με το που έκλεισες την πόρτα πίσω σου ένιωσες λίγο πιο ζωντανός, λίγο πιο θερμός. Με μια βαθιά ανάσα ξεκίνησες να περπατάς.

Και δίπλα ένα μικρό γλυκούλι τετράποδο να μυρίζει το οτιδήποτε, εξερευνώντας και ανακαλύπτοντας και αυτό τον δικό του κόσμο από μυρωδιές, ήχους και χρώματα. Όπως κι εσύ. Νιώθεις πως κάτι άλλαξε, κάτι έδωσε χρώμα στον άλλοτε ασπρόμαυρο κόσμο σου. Αναρωτιέσαι τι μπορεί να είναι αυτό. Τι σε έκανε να νιώσεις τόσο καλά το σημερινό πρωινό? Ακόμα απάντηση δεν έχεις βρει.

Αλλά ξέρεις πως ότι ένιωσες σε άλλαξε.

Και μετά, αυτοί. Το κατάλαβαν πως ένιωσες καλά, το ίδιο και αυτοί. Μα γιατί? Σου είπαν και οι δυο τους πως ήταν ένα συναίσθημα ανεξήγητο, χωρίς λόγο ύπαρξης και χωρίς ουσία. Παρόλα αυτά τους γέμισε. Μας γέμισε. Τα έχουμε πει αυτά. Αλλά γιατί? Για ποιό λόγο μια εικόνα, με ότι την συνοδεύει, που κατά τα άλλα θα ήταν αδίαφορη, ουσιαστικά άλλο ένα πρωινό, να σε γεμίσει τόσο πολύ? Να σου δώσει τόση δύναμη?

Γιατί βρήκες το τέλειο σε κάτι τόσο συνηθισμένο?

Ποτέ σου δεν είχες το τέλειο, γιατί να το βρεις τώρα?

Overthinking? Μπορεί.

Αυτό που σίγουρα ξέρεις είναι πως κάπως, έστω λίγο, άλλαξες μετά από αυτό το γεγονός. Ζεστάθηκες μέσα σου. Ένιωσες λιγότερο μόνος, λιγότερο μίζερος, λιγότερο κακεντρεχής, λιγότερο λάθος. Περισσότερο σίγουρος, περισσότερο ζωντανός, περισσότερο εύθυμος. Να και κάτι που είχες καιρό να νιώσεις. Εύθυμος. Σπάνιο πράγμα. Και περίεργο.

Γενικότερα ήταν νομίζω μια πολύ θετική μέρα. Και για αυτούς, και για εσένα. Θα έχει repeat αύριο? Μπορεί. Μακάρι. Μακάρι να ήταν όλες οι μέρες σου έτσι.

Σκέψου λίγο θετικά, δεν χάνεις τίποτα. Άλλωστε την μπάλα την έχεις ήδη χάσει, οπότε είναι το μόνο που σου μένει.
cipherk.

5 σχόλια:

  1. όμορφο


    :)


    μπορείς παρακαλώ να μου πεις πώς λέγεται το κομμάτι που παίζει στο blog σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολλές φορές έχω αισθανθεί έτσι =) δεν αναρωτήθηκα , όμως , ποτέ το γιατί...απλά το απολαμβάνω.όχι επειδή δεν ενδιαφέρομαι να μάθω τι το προκαλεί , αλλά γιατί θεωρώ πως τα απλά πράγματα κάνουν την διαφορά στη ζωή μας .

    ΑπάντησηΔιαγραφή