Τετάρτη 6 Απριλίου 2011

Introduction.

 .Οκει, η ωρα ειναι περασμενες δωδεκα. Κι οπως σχεδον παντα πριν κοιμηθω (ισως για καποιους τετοια ωρα να ειναι νωρις, ισως για αλλους αργα, δεν ξερω) και παντα περιπου τετοια ωρα, με πιανουν τα νευρα μου. Νευρα που, τις περισσοτερες τουλαχιστον φορες, δεν ξερω για ποιο λογο υπαρχουν. Ξερεις, αναιτια. Εφτιαξα μπλογκ, ναι. Ε και? δεν νομιζω να υπαρξει καποια διαφορα στη ζωη μου. Δεν μπορω βεβαια και να πω πως ειμαι ιδιαιτερα οπτιμιστης απο την αλλη. Φρακταλ, λοιπον. Το ονομα του μπλογκ. Συνηθως κανενας απο οσους ξερω δεν ξερει τι σημαινει φρακταλ δομη. Ενας υπηρξε μονο και γι'αυτο του τρεφω ιδιαιτερη συμπαθεια. Αλλα σιγουρα το μπλογκ αυτο δεν ειναι για εκεινον. Ισως ειναι για μενα. Και το τονιζω αυτο το  ισως. Δεν μπορω να πω με σιγουρια για ποιο λογο αποφασισα να αρχισω κι εγω να γραφω. Ισως να ειναι μοδα. Ισως και οχι. Ισως να μπορεις να εκφρασεις συναισθηματα απο εδω και αυτα σου τα συναισθηματα να περνουν στους αναγνωστες του συγκεκριμενου. Ισως και οχι. Και ισως τελικα αυτο το μπλογκ να μην ειναι για κανεναν. Σιγουρα, δεν θα βρεις ροζ αρκουδακια, γλειφιτζουρια και λοιπα "χαρουμενα πραγματακια" εδω. Θα βρεις σκεψεις τυχαιες, χαοτικες, ενος..ας πουμε λιγο παραξενου μυαλου. Εξ'ου και ο τιτλος του μπλογκ. Φρακταλ δομες λοιπον ονομαζονται οι δομες που υπαρχουν μεσα στο χαος. Γιατι και το χαος πρεπει να εχει καποιες βασικες μεν, χαοτικες δε, δομες. Ο οποιοσδηποτε μπορει να δει φρακταλ δομες απλως παρατηρωντας τον καπνο ενος τσιγαρου. Ειτε ειναι ακουμπισμενο σε ενα τασακι, ειτε μολις εχει βγει απο τα πνευμονια. Ουσιαστικα ειναι οι διαφορες τυχαιες κινησεις.

Ξεφυγα ομως. Επιστροφη. Ειμαι καπου στα 18, οδευοντας γρηγορα γρηγορα στα 19 (βλεποντας να ερχεται καταπανω μου το "ωριμο" 20αρι). Περνανε γρηγορα τα γαμημενα. Ναι, για τα χρονια λεω. Γαμωτο, εχω αισθανθει πολλες φορες πως πραγματα περνανε απο μπροστα μου χωρις να προλαβαινω να καταλαβω(!) πως πρεπει να τα "πιασω", να τα "αισθανθω" και ουσιαστικα να τα κανω δικα μου. Δεν γινεται αυτο το πραγμα. Πρακτικα αδυνατον. Η ζωη μας εχει "μηχανοποιηθει" τοσο πολυ που κανοντας την παραμικρη κινηση για να αδραξεις κατι καινουργιο, χανεις αναγκαστικα κατι αλλο.

Ναι ξερω τι θα πεις. "Αμπελοφιλοσοφιες του κωλου ειναι αυτα που μας λες τωρα". Λες να μην το ξερω? Φυσικα και ξερω πως, λεω μπουρδες. Απλως τις λεω για να τις βγαλω απο μεσα μου. Μιλουσα λοιπον για τα χρονια. Περνουν γρηγορα, κανοντας σε να καταλαβεις πως ειτε το θελεις ειτε Οχι, εισαι (και ειμαστε) κατι το εφημερο. Ουσιαστικα λοιπον, μονος του καποιος δεν μπορει να αλλαξει τον κοσμο, λογω ακριβως αυτης της εφημερης φυσης του. Ομως μπορει να περασει καποια ιδεα, με την βοηθεια της οποιας, θα επηρεασει τον κοσμο, τα "μιντια", την κουλτουρα και ακομα και τον πολιτισμο ενος λαου. Παλι μαλακιες καθομαι και λεω ομως. Χα, ηττοπαθεια. Τελοσπαντων, εκει που θελω να καταληξω ειναι πως οι ΙΔΕΕΣ και οι ΣΚΕΨΕΙΣ αντεχουν την δοκιμασια του χρονου.

Ο οποιοσδηποτε μπορει να εχει ιδεες ειναι ανθρωπος. Και οποιος μπορει να τις αμφισβητησει βεβαια, ειναι επισης ανθρωπος. Dubito ergo cogito. Cogito ergo sum.

Αυτα για σημερα.
cipherk.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου