why?

Δεν ξερω, δεν μπορω να βρω καποιον καταλληλο τιτλο για την συγκεκριμενη αναρτηση. Θελω να εκφρασω καποιες αποψεις για καποια ατομα. Οχι δεν θελω να κραξω, αν και μπορει καποιος να το δει ετσι. Θελω απλως να προβληματιστω και να προβληματισω.

Υπαρχουν καποια ατομα στη ζωη μου τα οποια τα εκτιμω παρα πολυ. Που ουσιαστικα δεν εχω τιποτα εναντιον τους. Που οτιδηποτε και να μου ζητησουν θα σκοτωθω να το κανω. Γιατι? Γιατι τα θεωρω φιλους μου. Και πιστευω πως οι φιλοι ειναι πανω απ' ολα. Και αυτο γιατι τους διαλεγεις και σε διαλεγουν φυσικα. Ουσιαστικα, ειναι τα μονα ατομα στη ζωη καποιου που μπορουν να επιλεχτουν μεσα απο μια θαλασσα αγνωστων. Γι' αυτο τους βαζω πολυ ψηλα.

Μονο που μερικες φορες, εκει που πιστευεις πως ναι, καποιος ειναι φιλος σου, ερχονται καποια γεγονοτα που σε κανουν να αλλαζεις γνωμη. Να προβληματιζεσαι. Να σκεφτεσαι πως, ισως εχεις βαλει πολυ ψηλα καποιον. Και το κορυφαιο σε ολη αυτη την παρανοια ειναι να μην ξερεις το ΓΙΑΤΙ. Το γιατι με γραφει? Γιατι δεν εχει ακουστει καν? Γιατι μου λεει πως δεν γινεται το ενα και το αλλο?

Ποναει ετσι δεν ειναι? Και το χειροτερο ειναι να περνας μια δυσκολη φαση (βλεπε αρρωστιες, διαβασματα και γενικοτερα γεγονοτα οχι τοσο ευχαριστα). Εκει να δεις τι γινεται. Ξαφνικα ολοι σε ξεχνουν. Ολοι σε εχουν γραμμενο/φτυμενο/οπωςθεςπεςτο. Εκει που χρειαζεσαι περισσοτερο καποιον να του πεις τον πονο σου, να πιεις μια μπυρα, να σου πει κατι να φωτιστει το προσωπο σου, να γελασεις, βρισκεσαι αντιμετωπος με πλατες. Πλατες και σκιες. Ψευτικες υποσχεσεις δοσμενες απο ατομα "δικα σου". Δεν ειναι αδικο ομως αυτο? Ισως.

Ισως να υπαρχει καποιος λογος που κι εγω νιωθω ετσι τελευταια. Και φαινεται κι εδω αυτο. Εκει που εγραφα μια φορα το διημερο, τωρα τιποτα. Κενοτητα, νωθροτητα, καμια εμπνευση, τιποτα και κανενας να με κινει. Κριμα δεν ειναι?

Τελοσπαντων. Πολλες προσωπικες αποψεις βγηκαν σημερα, και δεν ξερω αν ειναι καλο αυτο.

Ας πουμε πως τελειωσα και για σημερα.
cipherk.